صنوبر از جمله گونه های پرکاربرد در صنعت کاغذسازی می باشد و نیاز به تولید چوب آن به صورت زراعت چوب و بررسی عوامل موثر در ویژگی های بیومتری الیاف، آناتومی، فیزیکی، شمیایی چوب آن بسیار حائز اهمیت است. از جمله عکس العمل های درختان چوبده از جمله صنوبر به تنش ها و عوامل محیطی، تشکیل چوب واکنشی (چوب کششی) در ساختار چوب آن ها می باشد. چوب کششی منبع غنی از سلولز است که می توان با تولید درختانی با چوب کششی بیشتر، میزان سلولز بیشتری را برای مصارف فراوان سلولز از جمله تولید کاغذ و یا سوخت های زیستی در اختیار داشت. هدف از این تحقیق، تحریک تشکیل چوب کششی در نهال های دو ساله صنوبر (Populus alba) بوسیله اعمال خم متناوب، کوددهی نیتروژن (NPK) و هورمون جیبرلین (G) می باشد. اعمال خم به صورت متناوب یک ماه در یک جهت و ماه بعدی در جهت مخالف در طول فصل رویش، تیمار کود یک بار در اول و یک بار در وسط فصل رویش و تیمار جیبرلین یک بار اوایل فصل رویش اعمال شدند. پس از پایان فصل رویش ویژگی های رویشی، فیزیکی و آناتومی مورد بررسی قرار گرفت. بررسی رنگ آمیزی دو گانه سافرانین/آسترابلو در تصاویر مقطع عرضی نمونه ها نشان داد که بطور کلی تیمارهای تحت خم متناوب نسبت به تیمارهای قائم دارای سطح چوب کششی و ضخامت لایه ژلاتینی بیشتری بودند. همچنین، تیمار خم متناوب با NPK+G دارای دانسیته بیشتر، همکشیدگی طولی بیشتر، همکشیدگی شعاعی و مماسی کمتر، قطر آوند و در واقع میانگین مساحت آوند کمتر، تخلخل کمتر، طول الیاف و ضخامت دیواره بیشتر، قطر کلی و قطر حفره الیاف کمتری بود. این نتایج اظهار داشت که این تیمار بیشترین اثر را در تحریک چوب کششی داشت و شدت تشکیل چوب کششی در این نمونه ها بیشتر بود.
)