%0 Journal Article %T تأثیر نوع گونه و توالی پرداخت بر مقاومت چسبندگی و ناحیه اینترفاز پوشش پلی اورتان و روکش طبیعی چوب %J مجله صنایع چوب و کاغذ ایران %I انجمن علوم و صنایع چوب و کاغذ ایران %Z 2008-9066 %A عدالت, حمیدرضا %A افشاری, رضا %A خزاعیان, ابوالقاسم %A رسولی, داود %D 2020 %\ 08/22/2020 %V 11 %N 2 %P 317-332 %! تأثیر نوع گونه و توالی پرداخت بر مقاومت چسبندگی و ناحیه اینترفاز پوشش پلی اورتان و روکش طبیعی چوب %K مقاومت چسبندگی %K ناحیه اینترفاز %K پوشش پلی اورتان %K روکش طبیعی %K توالی پرداخت %R %X هدف از این تحقیق بررسی تأثیر توالی پرداخت و ضخامت پوشش بر مقاومت چسبندگی آن در دو گونه راش و ملج بود. برای این منظور روکش­های راش و ملج با ضخامت 6/0 میلی‌متر با استفاده از چسب اوره فرم آلدئید و پرس گرم بر روی تخته فیبر دانسیته متوسط با ضخامت 16 میلی‌متر روکش‌کاری شدند. سطح پانل­های روکش شده به­وسیله کاغذهای سنباده با دو نوع توالی پرداخت نرم (280-180) و زبر (180-150) پرداخت شدند. پیش از اعمال پوشش، پرداخت نهایی با سنباده درجه 400 انجام گردید. سپس با استفاده از پوشش پلی اورتان سطح محصولات به‌صورت تک لایه و دولایه پوشش داده شد. سپس آزمون چسبندگی پوشش طبق استاندارد ASTM D4541 بر روی نمونه­ها انجام گردید. به‌منظور بررسی دقیق­تر ناحیه اینترفاز پوشش-روکش، تصاویری به کمک میکروسکوپ فلوئورسنت جهت آنالیز و محاسبه نفوذ مؤثر پوشش پلی اورتان به دورن بافت چوب تهیه شدند. نتایج نشان دادند که دو گونه پاسخ­های متفاوتی نسبت به توالی­های پرداخت نشان می­­دهند و افزایش ضخامت پوشش نیز در اغلب موارد مقاومت چسبندگی را بهبود می­دهد. روکش راش به‌عنوان یک‌گونه پراکنده آوند نسبت به ملج با ساختار بخش روزنه­ای، تراکم بیشتر و بافت ریزتری داشت و به همین دلیل در اثر اعمال توالی پرداخت زبر مقاومت چسبندگی پوشش آن 8/13 درصد کاهش یافت و به 59/2 مگا پاسکال رسید ولی توالی مذکور در روکش ملج نتیجه عکس داشت و موجب بهبود چسبندگی به میزان 7/25 درصد و رسیدن آن به مقدار 23/3 مگا پاسکال گردید. بررسی تصاویر میکروسکوپی و پارامتر نفوذ مؤثر نیز بیانگر این نکته بود که دستیابی به ضخامت یکنواخت پوشش و کاهش نفوذ مؤثر آن برای گونه ملج در توالی پرداخت زبر و برای راش در توالی نرم ممکن می­­گردد. %U https://www.ijwp.ir/article_38024_714f0fff21e99557f309dc426b07718b.pdf